လူတိုင္းမွာ အတိတ္၊ ပစၥဳန္ပၸန္ နဲ႔ အနာဂတ္ကိုယ္စီရိွႀကတယ္...
အတိတ္ဆိုတာက ေလ့လာသင္ယူရန္ ႏွင့္ ေနာက္ထပ္မမွားရန္ သင္ခန္းစာ...
ပစၥဳန္ပၸန္ဆိုတာက အမွားမ်ားကို အတိတ္ႏွင့္ အနာဂတ္တြင္
ထပ္မတိုးေအာင္ ႏွင့္ ထပ္မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရေသာ သင္ခန္းစာ...
အနာဂတ္ဆိုတာက အမွားမ်ားကို ထပ္မလုပ္ေအာင္ စီစဥ္ေတြးေတာရေသာ သင္ခန္းစာ...
ဒါေပမယ့္ လူေတြက အတိတ္မွာ ေနဖို႔ ဒါမွမဟုတ္ အနာဂတ္မွာ ေနဖို႔ပဲ စဥ္းစားႀကတယ္
ပစၥဳန္ပၸန္မွာေတာ့ ေနဖို႔ေမ့ေနႀကတယ္ ပစၥဳန္ပၸန္ကေနျပီး အတိတ္ကိုေရာ
အနာဂတ္ကိုေရာ ေဇာက္ထိုးျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို သတိမရႀကဘူး...
ပစၥဳန္ပၸန္ကေနျပီး အတိတ္ေရာ အနာဂတ္ေရာ ျဖစ္သြားတယ္ ဆိုတာကိုသတိမရႀကဘူး...
ပစၥဳန္ပၸန္မွာသာ လူေတြေနႀကမယ္ဆိုရင္ စိတ္ေႀကနပ္မႈေတြ ရႀကပါလိမ့္မယ္...
ေနေသြးေန (ေဟာဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ ဒီစာေရးေနတာေတာင္ အတိတ္ျဖစ္သြားျပီ....)
No comments:
Post a Comment